welkam to da blag

at nauwi rin sa blog ang lahat.

siguro dulot na rin ng walang magawang matino pagkatapos ng halos dalawampung oras na pakikipagtuos sa mga problemang ginawa para ayusin. sayang ang internet, mahal. sa dalawampu't apat na oras na ginawa ng kung sino mang gumawa eh apat na oras na lang ang nakakayang ilaan para ihimpil naman ang katawan para makapagpahinga. ang renta ng modem na ginagamit sa internet e halos nauuwi lang sa wala kaya kailangang sulitin.

puwede rin dulot na rin ng hindi maiwasang kati para makapagsulat. may mga pangarap sa bahay na naiwan mula nang naisipan kong magpunta dito sa teritoryo ng mga banyaga, at isa sa mga ito ang pagkakaroon ng isang diploma para maging sanang susi para masabing isang manunulat sa lipunan. hindi man sumikat e, at least masasabi ko sa mga magiging bunga ng libog na may iilang mga bagay din akong naisulat, gaano man kapangit o kawalang kuwenta ang ilan sa mga ito. at isa pa, n...